op naar Roncesvalles SPANJE

Vanochtend vroeg opgestaan om op tijd te vertrekken.
Om 8 uur stonden we bij de bakker voor een brood voor onderweg.
Daarna vertrokken we het gaat gelukkig goed genoeg met mijn voet om mee te wandelen.
We lopen met een kleine rugzakken en gaan vanavond weer terug met de bus.
We waren graag daar een nacht gebleven in de gite van Roncesvalles dit schijnt een leuke gite te zijn met Nederlanders als beheerders.
Maar lopen met de zware rugzak zat er voor mij niet in.
Maar ben al blij dat ik toch mee kan lopen.

Het is een drukte toen we begonnen met de tocht St.-Jean-Pied-de-Port is een pelgrims plaats waar twee routes samen komen en ook een plaats van starters.
Allerlei nationaliteiten zie je daar.
Wat ik ook zo bijzonder vond was dat veel mensen naar boven rende ze hadden haast en volgens ons geen idee waar ze aan begonnen. Een man was niet lekker, had een snelle hartslag maar wilde van stoppen niet weten.
Het weer was goed geen regen voorspeld wel wat wind en in de middag 24 gr en zon.
Dat laatste hoefde niet zo voor mij klimmen en zon.
Na anderhalf uur lopen hebben we koffie gedronken plus wc.
Want ja dat is ook zoiets als je in de file loopt, hoe los je dat op?
Voorlopig hoefde ik mij daar niet druk om te maken.
Het was prachtig hele mooie vergezichten.
Ik had de nijging overal foto's van te maken.(heb ik anders nooit)
We lopen heerlijk in korte broek en hempje
Het gaat steeds meer waaien we doen onze truien aan.
Het klimmen valt ons mee zonder onze zware rugzakken.
De wind word zo sterk dat iedereen dronken lijkt.
We zwalken over het pad bij iedere windstoot.
Bij een pas was een Maria beeld en daar was een beetje beschutting ik heb daar mijn lange broek aangedaan en we hebben ons brood opgegeten.
Maar wat een wind.
We liepen weer verder Alex probeerde mij uit de wind te houden of we liepen samen op en dan gaat het ook nog regenen.
De regen is koud en doet zeer op je gezicht gelukkig stop het snel.
Dan staat er opeens een soort koek en soopie langs het pad.
En hij heeft ook nog warme chocolademelk
Hij verteld dat er slechter weer aankomt nog veel meer wind en regen.
Dit konden we dan weer vertalen voor de Engels sprekende mensen.
Dus wij onze regenjas aan en weer maar verder lopen.
En inderdaad regen en wind nee geen wind, storm later hoorde we dat het 130 km per uur waaide.
Als je weleens achter op een motor heb gezeten weet je dat je moeite hebt met ademhalen. Maar wij als echte Zeeuwen zijn wel wind gewend.

Veel mensen hebben een ponsso over hun rugzak maar de wind weet daar wel raad mee, het zijn net grote zeilen 1 vrouw raakte ook wat het pad af gelukkig op een plaats waar ze niet de diepte in ging.
Wat waren wij blij met onze kleine rugzakken. Er loopt een oude vrouw met een rolkoffer over het pad iemand anders draagt haar kiplingrugzak al. Ik denk dat ze zeker eind 70 was en ik hoor mijzelf de kwetsbare ouderen vragen stellen. Reist u nog zelfstandig?
We komen bij een schuilhuis.
Iedereen probeerde een beetje bij te komen. Jammer er was geen wc en dat was nou net wat ik nodig had. Ja dan maar even buiten een plaatsje zoeken.
Ik weet niet waar mijn plasje heen is gevlogen, maar ik was het kwijt.
De oude vrouw bereikt ook het huisje en gaat liggen slapen op een soort bank.
Wij gaan weer verder vechten tegen de wind en proberen toch te genieten van alle mooie dingen die we zien.
En dan rond 4 uur zijn we in Spanje.
We zijn er bij denk je dan maar dan eerst nog meer dan een uur dalen door een bos waar geen eind aan leek te komen.
En toen opeens Roncevalles
Eerst een stempel halen toen wat drinken ja en dat is dan een heiniken want je bent tenslotte in Spanje.
Waar de bus voor ons kwam wist men ook niet te vertellen achter de bar.
We hebben het gelukkig allemaal op tijd gevonden en waren 19 .15 weer in St.-Jean-Pied-de-Port
Wat een dag een mooie dag.